Σελήνη 62% στο γέμισμα- Προγνωστικά: Καλή ημέρα
Τα δελτία καιρού έδιναν καταιγίδες στο φούλ. Ο καιρός είχε πάρει ανάποδες...το ίδιο και εμείς, θέλαμε τη δόση μας. Παρά τους νοτιάδες και τις βροχές που έδινε το δελτίο είπαμε πως θα πάμε. Επιλογή μέρους με γνώμονα πόσο κοντά θα έχουμε το αυτοκίνητο, σε περίπτωση που ξεσπάσει μπόρα να τρέξουμε να κρυφτούμε.
Απο'δώ τα φέραμε από'κεί τα φέραμε σειρά του Γιώργη ήταν να διαλέξει...Φαληράκι απεφάνθη ο εκλεκτός. Δεν είχαμε παρά να ακολουθήσουμε. Δεν έχουμε κάνει και καμιά φοβερή ψαριά σε αυτό το μέρος μα έχει το μεγαλείο του. Μώλος με βράχια και από τη μιά μεριά βλέπεις να ορθώνεται εμπρός σου το παλιό φρούριο και από την άλλη ο Βίδος. Σε κερδίζει ξεκάθαρα λόγω θέας...γιατί αλιευτικά εμένα δε με έχει πείσει ακόμη.
Με τις ελπίδες των Γιώργηδων για κάνα σηκιό η κάνα σαργό τραβήξαμε για το μώλο. Εν τω μεταξύ σιγομουρμουρίζαμε..."ρε μπας και κάναμε μαλακία που ήρθαμε;...για βροχή το πάει"...αλλά ούτε λόγος για οπισθοδρόμηση, αυτοί είμαστε τόσο καιρό, τρείς πεισματάρηδες, επίμονοι και υπομονετικοί τύποι.
Παραδίπλα ψάρευαν δυό τύποι με ζωντανό, από την κορμοστασιά και τον αέρα που έβγαζαν δεν πρέπει να είχαν δεί χαρά. Άραγε θα ακολουθούσαμε τη μοίρα τους;
Ωστόσο είχαμε παραλάβει και το νέο εξοπλισμό μας, εγώ με το Γιώργη δύο μηχανάκια και πετονιά Gorilla 0.20 μπας και δούμε ψάρι, ο Γιωργάκης καινούργιο καλάμι και μηχανάκι το οποίο ανυπομονούσε να αρματώσει και να δοκιμάσει....με 4,20 μέτρα μήκος είναι αυτά, αυτός ανέβηκε κατηγορία.
Βγάλαμε τα δολώματά μας φτιάξαμε τις αρματωσιές μας και πιάσαμε να ποντάρουμε ρίχνοντας για το καλό ψάρι. Κάνει μιά ωραία κίνηση ο Γιωργάκης και βγάζει ο θερμός με το Γαλλικό καφέ. Καλό χειμώνα ψαράδες μου καλό χειμώνα, αν βλέπεις ζεστό καφέ και μπόρα να έρχεται τι άλλο να πείς;
Οι αστραπές έπεφταν αδιάκοπα κάπου μακρυά...που και που ξεστράτιζε και καμιά ψιχάλα και μας επισκεπτόταν. Πέρναγε η άτιμη η ώρα μα τσίμπημα δεν ερχόταν...μα πανάθεμα τα, τα προγνωστικά είναι καλά, ο νοτιάς πνέει ακατάπαυστα, η θάλασσα ανακατεμένη και θολή, οι αρματωσιές προσεγμένες, οι δολωσιές γεναιόδωρες...μόνο τάμα στον Άγιο δεν έχουμε κάνει ακόμα.
Κι εμείς και οι άλλοι ψάραδες βράζαμε στο ίδιο καζάνι μέχρι που εμφανίστηκε εκείνος.
Μετρίου αναστήματος καλοστεκούμενος περίπου πενηντάρης βημάτιζε προς το μέρος μας κρατώντας σπαστό καρεκλάκι και καλάμι.
-Καλησπέρα που έχετε ρίξει;...Δε τσιμπάει σε αυτά τα σημεία, εγώ τα έχω οργώσει με ψαροντούφεκο από μικρό παιδί, αν θες σαργό ια ρίξεις προς την άκρη του Βίδου, εδώ μπροστά έχει φυκιάδες και εκεί στα πιό βαθιά ευθεία έχει σύρματα από τον πόλεμο, κρατάει ψάρι αλλά θα μπλεχτείς...
Άρχισε ο μυστήριος τύπος να αναλύει το μέρος και τα χαρακτηριστικά του...και συνέχιζε...
...αυτοί οι "από μέσα" με ζωντανό ψαρεύουν...θα πιάσουν μόνο φτερωτούς πουτσόγυαλους...δεν τρών οι κυνηγοί με αυτό τον καιρό...φτερωτούς πουτσόγυαλους θα πιάσουν...
Έλεγε και ξανάλεγε και συνέχισε...
-Αλβανοί είναι;
-Εεε δεν ξέρω... του απάντησα, πρόφανως ήξερα οτι ήταν Αλβανοί μα ο τύπος ψαχνόταν για φασαρία
-Έχουν απλώσει τα ζωντανά τους παντού και δεν έχουμε μέρος να ψαρέψουμε εμείς, κάτσε τώρα να δείς πως θα τους κάνω εγώ να μαζέψουν τα πάντα
-Ε κρίμα είναι όπως κι εμείς έτσι κι αυτοί ψαρεύουν, εν τέλει ήταν εδώ πριν από εμάς...
-Κάτσε να δείς τι έχει να γίνει τώρα...τώρα θα δείς...
Έστησε το καρεκλάκι του, άνοιξε το καλάμι του και άρχισε να ρίχνει, ο Γιώργης τον κοιτούσε μαγκωμένος από την άκρη του μώλου...σκεφτόταν αυτό που σκεφτόμασταν και οι τρείς πιθανότατα....τι στο διάλο θέλει να κάνει ο τύπος....τι θράσος είναι αυτό;
Έριχνε και έφερνε τον καλαμαρολόγο του δίχως να νοιάζεται για τα εργαλεία των άλλων...και οι άλλοι δεν έβγαζαν κιχ. Άρχισε λοιπόν ο περίεργος επισκέπτης και μας ανέλυε τα περί ψαρέματος και λοιπά...δε λέω, ακούγοντάς τον πέρασε αρκετή ώρα.
Κάνεις μας δεν είχε το παραμικρό σινιάλο από κάποιο ψάρι...το έουμε ξαναδεί το έργο...πολλάκις.
σε κάποια φάση μάζεψε ο ζόρικος της υπόθεσης και την έκανε, την έκαναν και οι άλλοι ψαράδες, μείναμε μόνοι μας, παρέα μα τις αστραπές και τις σιγανές ψιχάλες. Ο Γιώργης πήρε ένα τσίμπημα μα του σκάλωσε κάπου και έχασε ψάρι και αρματωσιά. Οι ψιχάλες άρχισαν να πληθαίνουν και μας έζωσαν τα φίδια, μήπως και έπρεπε να μαζέψουμε...κάναμε την κίνηση βιαστικά μα για κάποιο λόγο αράξαμε στο υπόστεγο της κοντινής καφετέριας. Έριξα εγώ δυό καλάμια έπιασε και ο Γιώργης και έριξε πλάι στο υπόστεγο ώστε να τα επιτηρούμε με ευκολία...δε τσιμπούσε. Σε μιά φάση αποφάσισε και ο Γιωργάκης να ρίξει μετά από έντονη δική μου παρακίνηση, του υπέδειξα κι ένα σημείο λέγοντας του να ρίξει κοντά...δεν πρόλαβανα να περάσουν 5-6 λεπτά και κλασσικά ο κωλόφαρδος πήρε τσίμπημα βαρβάτο...άρχισε να φέρνει και ανέβασε μιά καλοθρεμμένη πέρκα, παρατηρώντας την διακρίναμε οτι δεν ήταν δικό της το τράβηγμα που είδαμε...αλλά του θηρευτή της, κάτι τη βούτηξε και της άφησε το σημάδι από τη μασέλα του, δεν κατάφερε ούτε να την κόψει ούτε να την καταπιέι να ησυχάσουμε. Αλλα΄όπως και νά'χει πάλι σε καλάμι του κωλόφαρδου ήταν η δράση!!!
Η ώρα περνούσε και προκοπή δε βλέπαμε, άρχισε ο Γιώργης να ξύνεται, να στριφογυρνάει, εγώ με το Γιωργάκη ακούγαμε τις βροντές και υπολογίζαμε σε τι απόσταση έπεσαν, βρήκαμε τρόπο να περνάμε την ώρα μας. Ο Γιώργης ξεφυσούσε...έλα κλασικό σημάδι οτι πλησιάζει η ώρα της αποχώρησης...και έτσι έγινε, εντός ολίγων λεπτών πιάσαμε να μαζεύουμε και να πακετάρουμε, σήμανε η λήξη. Άψαροι και τσακισμένοι από τον αέρα που δε σταμάτησε να μας παίρνει τα κεφάλια. Ετούτη τη φορά μπορεί να φύγαμε άψαροι αλλά είχαμε και το τυχερό μας, βγάλαμε τσάμπα όλη την παραγγελία καινούργιου εξοπλισμού που κάναμε...:)
Άραγε υπάρχει θεός;;;;
Τα δελτία καιρού έδιναν καταιγίδες στο φούλ. Ο καιρός είχε πάρει ανάποδες...το ίδιο και εμείς, θέλαμε τη δόση μας. Παρά τους νοτιάδες και τις βροχές που έδινε το δελτίο είπαμε πως θα πάμε. Επιλογή μέρους με γνώμονα πόσο κοντά θα έχουμε το αυτοκίνητο, σε περίπτωση που ξεσπάσει μπόρα να τρέξουμε να κρυφτούμε.
Απο'δώ τα φέραμε από'κεί τα φέραμε σειρά του Γιώργη ήταν να διαλέξει...Φαληράκι απεφάνθη ο εκλεκτός. Δεν είχαμε παρά να ακολουθήσουμε. Δεν έχουμε κάνει και καμιά φοβερή ψαριά σε αυτό το μέρος μα έχει το μεγαλείο του. Μώλος με βράχια και από τη μιά μεριά βλέπεις να ορθώνεται εμπρός σου το παλιό φρούριο και από την άλλη ο Βίδος. Σε κερδίζει ξεκάθαρα λόγω θέας...γιατί αλιευτικά εμένα δε με έχει πείσει ακόμη.
Με τις ελπίδες των Γιώργηδων για κάνα σηκιό η κάνα σαργό τραβήξαμε για το μώλο. Εν τω μεταξύ σιγομουρμουρίζαμε..."ρε μπας και κάναμε μαλακία που ήρθαμε;...για βροχή το πάει"...αλλά ούτε λόγος για οπισθοδρόμηση, αυτοί είμαστε τόσο καιρό, τρείς πεισματάρηδες, επίμονοι και υπομονετικοί τύποι.
 |
| Στο βάθος μώλος... |
Ωστόσο είχαμε παραλάβει και το νέο εξοπλισμό μας, εγώ με το Γιώργη δύο μηχανάκια και πετονιά Gorilla 0.20 μπας και δούμε ψάρι, ο Γιωργάκης καινούργιο καλάμι και μηχανάκι το οποίο ανυπομονούσε να αρματώσει και να δοκιμάσει....με 4,20 μέτρα μήκος είναι αυτά, αυτός ανέβηκε κατηγορία.
 |
| Κάτι τσίμπησε; |
Οι αστραπές έπεφταν αδιάκοπα κάπου μακρυά...που και που ξεστράτιζε και καμιά ψιχάλα και μας επισκεπτόταν. Πέρναγε η άτιμη η ώρα μα τσίμπημα δεν ερχόταν...μα πανάθεμα τα, τα προγνωστικά είναι καλά, ο νοτιάς πνέει ακατάπαυστα, η θάλασσα ανακατεμένη και θολή, οι αρματωσιές προσεγμένες, οι δολωσιές γεναιόδωρες...μόνο τάμα στον Άγιο δεν έχουμε κάνει ακόμα.
Κι εμείς και οι άλλοι ψάραδες βράζαμε στο ίδιο καζάνι μέχρι που εμφανίστηκε εκείνος.
Μετρίου αναστήματος καλοστεκούμενος περίπου πενηντάρης βημάτιζε προς το μέρος μας κρατώντας σπαστό καρεκλάκι και καλάμι.
Άρχισε ο μυστήριος τύπος να αναλύει το μέρος και τα χαρακτηριστικά του...και συνέχιζε...
...αυτοί οι "από μέσα" με ζωντανό ψαρεύουν...θα πιάσουν μόνο φτερωτούς πουτσόγυαλους...δεν τρών οι κυνηγοί με αυτό τον καιρό...φτερωτούς πουτσόγυαλους θα πιάσουν...
Έλεγε και ξανάλεγε και συνέχισε...
-Αλβανοί είναι;
-Εεε δεν ξέρω... του απάντησα, πρόφανως ήξερα οτι ήταν Αλβανοί μα ο τύπος ψαχνόταν για φασαρία
-Έχουν απλώσει τα ζωντανά τους παντού και δεν έχουμε μέρος να ψαρέψουμε εμείς, κάτσε τώρα να δείς πως θα τους κάνω εγώ να μαζέψουν τα πάντα
-Ε κρίμα είναι όπως κι εμείς έτσι κι αυτοί ψαρεύουν, εν τέλει ήταν εδώ πριν από εμάς...
-Κάτσε να δείς τι έχει να γίνει τώρα...τώρα θα δείς...
Έστησε το καρεκλάκι του, άνοιξε το καλάμι του και άρχισε να ρίχνει, ο Γιώργης τον κοιτούσε μαγκωμένος από την άκρη του μώλου...σκεφτόταν αυτό που σκεφτόμασταν και οι τρείς πιθανότατα....τι στο διάλο θέλει να κάνει ο τύπος....τι θράσος είναι αυτό;
Έριχνε και έφερνε τον καλαμαρολόγο του δίχως να νοιάζεται για τα εργαλεία των άλλων...και οι άλλοι δεν έβγαζαν κιχ. Άρχισε λοιπόν ο περίεργος επισκέπτης και μας ανέλυε τα περί ψαρέματος και λοιπά...δε λέω, ακούγοντάς τον πέρασε αρκετή ώρα.
 |
| Τα φώτα και τα φωτάκια... |
σε κάποια φάση μάζεψε ο ζόρικος της υπόθεσης και την έκανε, την έκαναν και οι άλλοι ψαράδες, μείναμε μόνοι μας, παρέα μα τις αστραπές και τις σιγανές ψιχάλες. Ο Γιώργης πήρε ένα τσίμπημα μα του σκάλωσε κάπου και έχασε ψάρι και αρματωσιά. Οι ψιχάλες άρχισαν να πληθαίνουν και μας έζωσαν τα φίδια, μήπως και έπρεπε να μαζέψουμε...κάναμε την κίνηση βιαστικά μα για κάποιο λόγο αράξαμε στο υπόστεγο της κοντινής καφετέριας. Έριξα εγώ δυό καλάμια έπιασε και ο Γιώργης και έριξε πλάι στο υπόστεγο ώστε να τα επιτηρούμε με ευκολία...δε τσιμπούσε. Σε μιά φάση αποφάσισε και ο Γιωργάκης να ρίξει μετά από έντονη δική μου παρακίνηση, του υπέδειξα κι ένα σημείο λέγοντας του να ρίξει κοντά...δεν πρόλαβανα να περάσουν 5-6 λεπτά και κλασσικά ο κωλόφαρδος πήρε τσίμπημα βαρβάτο...άρχισε να φέρνει και ανέβασε μιά καλοθρεμμένη πέρκα, παρατηρώντας την διακρίναμε οτι δεν ήταν δικό της το τράβηγμα που είδαμε...αλλά του θηρευτή της, κάτι τη βούτηξε και της άφησε το σημάδι από τη μασέλα του, δεν κατάφερε ούτε να την κόψει ούτε να την καταπιέι να ησυχάσουμε. Αλλα΄όπως και νά'χει πάλι σε καλάμι του κωλόφαρδου ήταν η δράση!!!
Η ώρα περνούσε και προκοπή δε βλέπαμε, άρχισε ο Γιώργης να ξύνεται, να στριφογυρνάει, εγώ με το Γιωργάκη ακούγαμε τις βροντές και υπολογίζαμε σε τι απόσταση έπεσαν, βρήκαμε τρόπο να περνάμε την ώρα μας. Ο Γιώργης ξεφυσούσε...έλα κλασικό σημάδι οτι πλησιάζει η ώρα της αποχώρησης...και έτσι έγινε, εντός ολίγων λεπτών πιάσαμε να μαζεύουμε και να πακετάρουμε, σήμανε η λήξη. Άψαροι και τσακισμένοι από τον αέρα που δε σταμάτησε να μας παίρνει τα κεφάλια. Ετούτη τη φορά μπορεί να φύγαμε άψαροι αλλά είχαμε και το τυχερό μας, βγάλαμε τσάμπα όλη την παραγγελία καινούργιου εξοπλισμού που κάναμε...:)
Άραγε υπάρχει θεός;;;;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου